Dé coach - Igor Turkusic

Ik herinnerde me het kind dat ik in de jaren negentig was en opgroeide in Sarajevo. Een jong volwassene die de langste belegering in de geschiedenis van de moderne oorlogsvoering heeft overleefd. Gedwongen om heel snel op te groeien en dagelijks sluipschutters en beschietingen te overleven. Een vluchteling in mijn eigen geboortestad, aangezien mijn huis in bezet gebied lag.

Later in mijn leven werden een scheiding, het abrupte einde van een succesvolle carrière en een motorongeluk waarbij ik bijna het leven verloor, aan mijn levensverhaal toegevoegd. Levens veranderende gebeurtenissen die me wakker schudden. Wat ga ik hierna aan het verhaal toevoegen?

Vragen die bij mij opkwamen waren: Wie ben ik? Wie wil ik zijn? Wat ga ik doen om daar te komen? Hoe kan ik weer iets teruggeven?

Hoe help ik mezelf en hoe help ik anderen? Hoe kan ik mij opnieuw afstemmen op mijn KERNwezen? Hoe maak ik het geweldige, mooie, creatieve kind in mij wakker en creëer ik een nieuwe wereld? Een betere wereld voor mezelf en alle anderen die mij beloont door hun tijd en ruimte met mij te delen. Ik voelde het in mijn ziel: er komen grote dingen aan, er komt een verandering die ik zal bewerkstelligen en een verandering die via mij tot stand zal worden gebracht.

Het begon allemaal bij mij. In mij. Intern. Ik wist dat dit een inside job was. Een betere wereld wordt van binnenuit gecreëerd. Het begon allemaal met het kiezen van de vragen die ik beantwoord wilde hebben. Ik wilde het begrijpen: “Wat nu?” Ik begreep dat ik geen dingen kan doen om iets te worden, om iets te zijn. Ik voelde het in mijn KERN dat ik eerst moet ZIJN en vanuit deze prachtige plek van zijn zou alles wat ik doe gewoonweg geweldig zijn en het zou IK zijn. Ik wist dat ik moest leren. Ik wist dat ik, het allerbelangrijkste, mijn overtuigingen, mijn waarden en mijn gewoonten moest evalueren en vervolgens nieuwe moest creëren. Ik begon te lopen, ik begon te luisteren, te observeren en te leren. Dit is waar voor mij het plezier van het creëren begon. Ik ging langzamer rijden en dempte het geluid. Ik wilde leren. Ik besloot te luisteren. Ik was klaar om les te geven.

Dus schreef ik een kinderboek en werd een internationale bestsellerauteur. Ik werd een strategische interventionist, afgestudeerd aan de Tony Robbins en Cloe Madanes-school en een gecertificeerde levenscoach, een leerling van een aantal geweldige mentoren en een leraar van een aantal geweldige zielen.

k werd een MENSELIJKE BEHOEFTEN-MASTER. Het allerbelangrijkste: een vreugdevolle, gelukkige, gezonde, nieuwsgierige, liefdevolle, vriendelijke ziel, dat was ik altijd, een bijdrage leverend buiten mezelf, hier om mensen eraan te herinneren langzamer te gaan, het lawaai te verminderen en te luisteren.